Wewnętrzne FOMO to subtelny, ale uporczywy lęk, że nie sięgamy po to, co naprawdę w nas możliwe. Skupia się nie na tym, co nas omija na zewnątrz, lecz na tym, co może zostać niewykorzystane w nas samych.
Wewnętrzne FOMO to obawa, że nie wykorzystujemy w pełni własnego potencjału, nie wybieramy najlepszej dla siebie ścieżki kariery lub że przegapiamy istotne wewnętrzne możliwości i podejmiemy złe decyzje. Jest to lęk ukierunkowany do wewnątrz, skupiający się na naszych niewykorzystanych zasobach, talentach czy kierunkach rozwoju. Osoby doświadczające tego rodzaju lęku często czują, że „gdzieś w nich” jest coś więcej, lepiej, mocniej, czego jeszcze nie odkryły lub nie zrealizowały.
FOMO a „wewnętrzne FOMO”
Ważne jest, aby rozróżnić klasyczne FOMO od pojęcia „wewnętrznego FOMO”. Klasyczne FOMO jest zewnętrzne, związane z obserwowaniem życia innych. Natomiast to, co nazywa się wewnętrznym FOMO – nie jest częścią pierwotnej definicji naukowej. Jest to raczej rozwinięcie lub interpretacja z obszaru pracy psychologicznej, coachingowej czy rozwojowej.
Charakterystyczne objawy wewnętrznego FOMO
Jeśli znajome są Ci poniższe emocje i myśli, to najprawdopodobniej mierzysz się z wewnętrznym FOMO.
- Lęk przed niewystarczającym rozwojem. Pojawia się obawa, że nie rozwijasz się wystarczająco szybko lub nie robisz postępów w tempie, które wydaje się optymalne.
- Poczucie winy z powodu niewykorzystanego potencjału. Odczuwasz presję, aby w pełni wykorzystać swoje talenty i możliwości, a ich niewykorzystanie generuje poczucie winy.
- Trudność w podejmowaniu decyzji. Wybór jednej ścieżki kariery, hobby czy nawet formy spędzania czasu staje się bolesny. W szczególności, gdy oznacza rezygnację z innych, potencjalnie równie dobrych, opcji.
- Gonitwa myśli. Twoja głowa pełna jest pytań typu: „Co, jeśli to nie jest właściwy kierunek?”, „A może powinnam/powinienem spróbować czegoś innego?”, „Czy nie tracę szansy na coś lepszego?”.
Przyczyny powstawania wewnętrznego FOMO
Ten rodzaj lęku często dotyka osoby ambitne, twórcze i samodzielne, które pragną żyć „pełnią siebie”.
Wewnętrzne FOMO rodzi się, gdy:
- Masz wiele talentów i zainteresowań. Posiadanie szerokiego zakresu zdolności i pasji sprawia, że trudno jest wybrać jedną dominującą ścieżkę, bez poczucia, że porzucasz inne wartościowe opcje.
- Odczuwasz presję na bycie „najlepszą wersją siebie”. Kultura, która promuje ciągły rozwój i osiągnięcia, może wywierać presję na nieustanne dążenie do doskonałości. W rezultacie prowadzi do poczucia, że zawsze można zrobić więcej lub lepiej.
- Masz silne poczucie odpowiedzialności za swoje życie. Osoby, które czują dużą odpowiedzialność za swój rozwój i życiowe wybory, mogą być bardziej podatne na lęk przed podjęciem niewłaściwej decyzji. Z tego powodu odczuwają obawę przed przegapieniem czegoś istotnego w swoim wewnętrznym procesie.
Skutki wewnętrznego FOMO
Wewnętrzne FOMO może nieść ze sobą szereg negatywnych konsekwencji:
- Przeciążenie decyzyjne. Ciągłe analizowanie i obawianie się o najlepszy wybór może prowadzić do paraliżu decyzyjnego.
- Trudność w odpoczynku. Poczucie, że „zawsze można by coś robić lepiej” sprawia, że trudno jest prawdziwie się zrelaksować i cieszyć chwilą.
- Poczucie wewnętrznego chaosu i zmęczenia. Ciągła gonitwa myśli i presja na samorozwój mogą prowadzić do wyczerpania psychicznego.
- Obniżona satysfakcja. Nawet mimo dużych osiągnięć, osoby z wewnętrznym FOMO mogą odczuwać niską satysfakcję, ponieważ skupiają się na tym, co mogłyby jeszcze zrobić, a czego nie zrobiły.
Jak coaching i mentoring mogą pomóc w pracy z wewnętrznym FOMO
Praca coachingowa i mentoringowa z wewnętrznym FOMO koncentruje się na budowaniu samoświadomości i wspieraniu klienta w dokonywaniu świadomych wyborów, zgodnych z jego wartościami. Coach i mentor mogą pomóc klientowi:
- Zaakceptować, że nie da się zrobić wszystkiego naraz. Zrozumienie i przyjęcie faktu, że ograniczamy się w pewnym momencie, jest kluczowe.
- Zaufać swoim wyborom. Uświadomienie sobie, że wybór jednej drogi nie zamyka innych na zawsze, a jedynie na dany moment.
- Praktykować świadome wybieranie i akceptację decyzji. Koncentrowanie się na teraźniejszości i cieszenie się z podjętych wyborów.
- Wspierać się pracą z wartościami i uważnością. Określenie własnych priorytetów i praktykowanie mindfulness może pomóc w skupieniu się na tym, co naprawdę ważne.
Podsumowując, wewnętrzne FOMO to lęk wynikający z wewnętrznego przekonania, że nie wykorzystujemy w pełni swojego potencjału lub omijają nas ważne życiowe szanse, niezależnie od tego, co dzieje się wokół. Coaching i mentoring pomagają nazwać te potrzeby, odzyskać kontakt ze sobą i budować wewnętrzne poczucie spójności. W rezultacie uwalnia od presji nieustannego porównywania się i działania w pośpiechu.
