Poufność to jedna z głównych zasad coachingu. W trakcie świadczenia usługi coach zazwyczaj uzyskuje dostęp do informacji o charakterze poufnym. Informacje te możemy podzielić na dwie grupy. Pierwszą grupą są informacje dotyczące klienta. Do drugiej zaliczają się informacje dotyczące organizacji, w której zrzeszony jest klient. Przykładowo mogą to być informacje dotyczące jego pracodawcy. Z sytuacją ujawnienia informacji dotyczących pracodawcy będziemy mieli do czynienia, gdy to pracodawca jest zleceniodawcą coacha. Klient w trakcie coachingu może potrzebować „wygadania się” na temat atmosfery panującej w pracy.
Kodeksy etyczne
Poufność i etyka to wartości na których opiera się proces coachingu. Kodeksy etyczne coachów zrzeszonych w organizacjach takich jak International Coach Federation nakładają na nich obowiązek zachowania w tajemnicy informacji, o jakich dowiedzieli się w trakcie sesji coachingowych. Kodeksy te mają charakter aktów prawa wewnętrznego, a ich obowiązywanie ograniczone jest do organizacji, która go ustanowiła. Dochodzenie przez klienta roszczeń na podstawie kodeksu etycznego coacha należy uznać za wysoce problematyczne, o ile nie niemożliwe. Niezbędne jest więc odpowiednie uregulowanie zasad poufności w umowie między coachem a świadczeniobiorcą. Naruszenie zasady poufności dochodzi po spełnieniu trzech przesłanek. Po pierwsze, musi dojść do ujawnienia wiadomości coachowi. Drugim ważnym aspektem są okoliczności ujawnienia informacji lub ich charakter muszą wskazywać, że są to informacje poufne. Po trzecie, coach musi w sposób nieuprawniony ujawnić informacje.
Informacje poufne
Podstawowym problemem, jaki się tu pojawia, jest zdefiniowanie informacji poufnej. Jeżeli zakres poufności nie zostanie poprawnie opisany w umowie, każdorazowo będziemy zmuszeni do badania okoliczności ujawnienia informacji i jej charakteru. W przypadku zaistnienia sporu może być to bardzo trudne do ustalenia, w szczególności jeżeli nastąpił znaczny upływ czasu. Klientom zaleca się zawieranie w umowach coachingowych odpowiednich klauzul poufności. W przypadku zaistnienia sporu klauzula ta decydować będzie o skuteczności dochodzenia praw naruszonych ujawnieniem informacji przez coacha.
Do ujawnienia informacji może dojść nie tylko w wyniku działań podejmowanych przez coacha, ale również przez zaniechanie odpowiedniego ich chronienia. Przyjmuje się, że zobowiązanie podmiotu do zachowania informacji w poufności ma charakter zobowiązania należytej staranności. W związku z powyższym, stosowanie przez coacha odpowiednich środków ostrożności wyłącza co do zasady odpowiedzialność za ujawnienie informacji poufnych. Środkami takimi są w szczególności:
stosowanie oprogramowań antywirusowych oraz haseł zabezpieczających urządzenia elektroniczne, na których przechowywane są dane
przechowywanie materiałów, na których utrwalono dane, w miejscach niedostępnych dla osób postronnych.
W sytuacji gdy coaching przeprowadzany jest pracownikom na zlecenie pracodawcy, może on podejmować działania mające na celu ukształtowanie treści coachingu zgodnie ze swoimi interesami lub uzyskanie informacji, o których coach powziął wiadomość od klienta w trakcie prowadzenia coachingu. W sytuacji takiej mielibyśmy do czynienia ze swojego rodzaju wewnętrznym ujawnieniem informacji, tj. wewnątrz grupy trzech podmiotów połączonych dwoma stosunkami prawnymi (umową o pracę, umowa coachingowa) oraz stosunkiem faktycznym (sesje coachingowe). Niezależnie od regulacji etycznych wskazać należy, iż odpowiedzialność prawna coacha za ujawnienie pracodawcy informacji, o których powziął wiadomość w trakcie sesji coachingowej, zależna będzie od treści umowy coachingowej. Uzasadnione jest twierdzenie, że w zakresie swobody umów skuteczne byłoby nawet zobowiązanie coacha do przekazywania zleceniodawcy przedmiotowych informacji. Coach, realizując taką umowę, narażałby się w sposób oczywisty na odpowiedzialność wewnątrzorganizacyjną, jeżeli oczywiście należy do organizacji stosującej kodeks etyczny, w którym wyrażona jest zasada poufności.
Źródło: COACHING REVIEW 1/2012 (4) s. 126–138 ISSN: 2081-7029
Karolina Cwalina
Piotr Biernatowski
Bibliografia
ŁętowskaE.(red.)(2006)SystemPrawaPrywatne- go. Tom 5. Prawo zobowiązań – część ogólna. Warsza- wa: Wydawnictwo C.H. Beck. Katner W.J. (red.) (2010) System Prawa Prywatne- go. Tom 9. Prawo zobowiązań – umowy nienazwane. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Pietrzykowski K. (red.) (2008) Kodeks cywilny. Tom 1. Komentarz do art. 1–44911. Warszawa: Wy- dawnictwo C.H. Beck. Pietrzykowski K. (red.) (2009) Kodeks cywilny. Tom 2. Komentarz do art. 450–108811. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
